In de Rotterdamse Schiehaven ligt de voormalige sleepboot de Fighter, inmiddels omgebouwd tot operaschip. Op het schip krijgen jonge statushouders en jongeren met een arbeidsbeperking tijdens hun maatschappelijke diensttijd (MDT) een kans om technische vaardigheden aan te leren. Bovendien worden ze uitgedaagd om theater te maken en te organiseren. We ontmoeten Diar en zijn begeleider Cor op het schip.
Als we aankomen bij het schip is het er een en al bedrijvigheid. Er wordt gezaagd en getimmerd. Jongeren schuren op het voordek de roest van de vloer, verderop krijgt de wand een verse lik verf. In het midden van het dek werken twee jongens met lasmaskers op aan een hekje. De vonken vliegen ervan af, het is een spectaculair gezicht. Een van hen is Diar. Hij zet zijn masker af en ik krijg een hand en een vriendelijke glimlach. Omdat het buiten wat guur is, gaan we naar binnen, naar de gezamenlijke ruimte. Daar doet Diar zijn verhaal.
Diar: 'Het was oorlog in mijn land. Ik kon daar niet blijven en vluchtte 4 jaar geleden vanuit Irak met mijn zoontje naar Nederland. Mijn vrouw en dochter moest ik achterlaten. Eenmaal in Nederland kwam ik in een AZC terecht. Mijn vrouw en dochtertje volgden 8 maanden geleden, gelukkig. Ik heb nu een verblijfsvergunning en kan dus aan het werk. In Irak had ik veel ervaring met airconditioning. Maar hier is het altijd koud, dus zijn er veel minder airconditioners. Om straks aan de slag te kunnen, ben ik nu bezig met mijn VCA*. Als ik die heb, kan ik betaald werk gaan zoeken.'
Cor is de begeleider van Diar. Hij werkt al 25 jaar als vrijwilliger van Stichting Intorno met jongeren op het schip en begeleidt sinds kort ook jongeren in hun maatschappelijke diensttijd. Cor: “We zijn een operaschip en geven bijvoorbeeld tijdens de Wereldhavendagen voorstellingen op het achterdek. De jongeren die op het schip MDT doen, maken het schip klaar voor deze opvoeringen. Verven, elektriciteit vervangen, lassen, ze doen het allemaal hier. We geven daarnaast voorstellingen in het land, zoals laatst een operafestival op Texel. MDT-jongeren gaan dan mee om te helpen organiseren, zelf mee te zingen en voor de opbouw en de kaartverkoop. We zijn nog maar net begonnen met MDT. Op dit moment richten we ons nog wat meer op de techniek, maar straks wordt het een combinatie van kunst en techniek.”
'Als ik hier ben, denk ik niet aan mijn problemen of aan de oorlog in mijn land. Ik voel mij rustig en ik leer veel van de anderen.'
Cor heeft al heel wat jongeren voorbij zien komen de laatste 25 jaar. Sinds kort zitten daar steeds meer vluchtelingen bij. Cor: 'Die jongeren hebben vaak veel meegemaakt voor ze vluchtten naar Nederland. Er is stress, ze hebben problemen met contact maken, dat soort dingen. Op het schip gaan ze meteen aan het werk. We bieden ze stabiliteit, regelmaat en rust.' Diar knikt. 'Als ik hier ben, denk ik niet aan mijn problemen of aan de oorlog in mijn land. Ik voel mij rustig en ik leer veel van de anderen. Ik kon eerst niet zo goed lassen, maar dat gaat steeds beter. Goed voor mijn certificaat.' Cor: 'Dat is ook onderdeel van MDT, wij helpen ze hun VCA te halen, zodat ze uiteindelijk naar betaald werk kunnen.'
De MDT’ers krijgen ook een uitnodiging voor de operavoorstellingen tijdens de Wereldhavendagen begin september. Diar kijkt er al naar uit. 'Het wordt de eerste keer dat ik het ga zien. We hebben hard gewerkt aan het schip, dus ik ben heel benieuwd hoe het er straks uit komt te zien. Ik denk dat ik dan wel trots ben.'
*De Veiligheid, gezondheid en milieu Checklist Aannemers, beter bekend onder de afkorting VCA, is een lijst met aandachtspunten en werkmethodes op het gebied van veiligheid en gezondheid. De VCA helpt werknemers in risicovolle werkomgevingen (bijvoorbeeld bouw, petrochemische en offshore-industrie, elektrotechniek en procesbesturing) om veiliger en gezonder hun werk te doen.
Tekst Claire Dazert. Fotografie Sannaz Photography.